Wadliwy regulamin => uchylane decyzje

Decyzje w sprawach pomocy materialnej dla studentów oparte są na kryteriach z regulaminu wskazanego w art. 186 Prawa o szkolnictwie wyższym. Regulamin ten powinien nadać rektor w porozumieniu z odpowiednim organem samorządu. Co jeśli regulamin podpisał prorektor i na takim opierano decyzje?

Zobaczmy na przykładzie przegranej prawomocnie na dzień 23 stycznia 2013 r. sprawy Politechniki Opolskiej.

Przepis art. 186 ust. 1 ustawy w sposób wyraźny i jasny, który nie wymaga wykładni, wskazuje organ kompetentny do wydania regulaminu. Jest nim rektor uczelni. Tymczasem regulamin, którym posługiwał się orzekający w sprawie organ, został podpisany przez Prorektora ds. organizacyjnych, który nadto nie legitymował się stosownym upoważnieniem, ani też pełnomocnictwem w tym zakresie (…)

wydanie przez organ decyzji, która określa sytuację prawną konkretnie wskazanego adresata w indywidualnie oznaczonej sprawie, na podstawie przepisu prawa wewnętrznego, którego wprowadzenie dokonane zostało z naruszeniem przepisów powszechnie obowiązujących, a to art. 186 ust. 1 ustawy, nie pozwala na uznanie, że zaskarżona decyzja odpowiada prawu, a tym samym koniecznym było jej wyeliminowanie z porządku prawnego – stwierdził WSA w Opolu .

Politechnika podjęła próby kasacji tego wyroku, ale mimo, iż – jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny – powierzenie czynności sporządzenia skargi kasacyjnej wykwalifikowanym prawnikom zapewni jej odpowiedni poziom merytoryczny i formalny, umożliwiający Sądowi II instancji dokonanie kontroli zaskarżonego orzeczenia to. Skarga kasacyjna złożona w rozpoznawanej sprawie nie w pełni odpowiada tym wymaganiom. Wyrok WSA został utrzymany.

Ciekawe czy gdyby wszyscy studenci, którzy otrzymali decyzje oparte o ten „wadliwie” wprowadzony regulamin wnosili o stwierdzenie ich nieważności to taką wadliwość sądy uznały by za „brak podstawy prawnej lub rażące naruszenie prawa” (art. 156 KPA) dającą ku nieważności podstawy?