201304.30
0

Każdy zarzut wymaga odniesienia się doń

uzasadnienie decyzji organu odwoławczego winno obejmować ponadto ustosunkowanie się – z zachowaniem wskazanych wyżej wymogów (art. 107 § 3 w zw. z art. 140 K.p.a.) – do wszystkich podniesionych w odwołaniu zarzutów, co podkreśla się w utrwalonym orzecznictwie sądów administracyjnych (wyrok NSA z 24.05.1994 r., SA/Lu 1323/94, LEX nr 26918; wyrok NSA z 04.11.1998 r., I SA/Lu 1056/97, CBOSA; wyrok NSA z 20.12.1999 r., IV SA 274/97, LEX nr 48234; wyrok WSA w Krakowie z 12.12.2006 r., III SA/Kr 1185/05, CBOSA; wyrok WSA w Opolu z 30.06.2008 r., II SA/Op 137/08, CBOSA). Powyższy wymóg odnosi się odpowiednio do uzasadnienia decyzji wydanej na skutek wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy (art. 127 § 3 in fine k.p.a.). Istotne braki uzasadnienia, w tym brak prawidłowego odniesienia się przez organ do zarzutów zawartych w odwołaniu, są kwalifikowane w orzecznictwie sądowoadministracyjnym jako naruszenie prawa procesowego w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy (por.: wyrok NSA z 10.04.1998 r., III SA 1436/96, LEX nr 36196; wyrok NSA z 22.04.1998 r., I SA/Lu 21/98; CBOSA; wyrok NSA z 28.10.1998 r., I SA/Gd 1651/96, CBOSA; wyrok WSA w Poznaniu z 10.12.2008 r., II SA/Po 382/08, CBOSA; wyrok WSA we Wrocławiu z 04.06.2009 r., II SA/Wr 154/09, CBOSA). Należy przy tym uznać – w ślad za stanowiskiem wyrażonym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 07 kwietnia 2011 r. (II OSK 367/10, CBOSA) – że odniesienie się merytoryczne organu odwoławczego do sprawy może przybrać, jeśli idzie o uzasadnienie rozstrzygnięcia, różne postacie. Organ odwoławczy może szeroko omówić sprawę, może jednak tylko zwięźle się do niej odnieść. Każdy sposób będzie mógł być uznany za zgodny z prawem, o ile tylko będzie z niego wynikało, że organ odwoławczy sprawę rozważył i ocenił decyzję organu I instancji. Innymi słowy, bez względu na sposób odniesienia się do sprawy, musi z decyzji organu odwoławczego wynikać, że zbadał czy wskazane przez pierwszą instancję rozstrzygnięcie znajduje oparcie w materiale dowodowym sprawy.